بعد از گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی و رشد حوزههای علمیه و دانشگاهها و مراکز تخصصی میانرشتهای، ضعف حضور قرآن در علوم خودنمایی مینماید که رابطه این علوم با قرآن چیست؟ زیرا بسیاری از مباحث حقوقی، کلامی ، اخلاقی، عرفانی، کیهانی و... در قرآن اشاراتی بدانها رفته است. لذا بسیاری از متفکران و دانشوران اسلامی در صدد برآمدند تا با کمکگرفتن از قرآن کریم و سنت این دانشها را بومیسازی نمایند؛ مثلاً فقه اسلامی، اخلاق اسلامی، عرفان اسلامی، فلسفه اسلامی و در علوم انسانی نیز همانند قرآن و مدیریت، قرآن و حقوق، قرآن و جامعهشناسی و... .
اما همه دانشوران اسلامی و استادان میانرشتهای درمورد رابطه قرآن کریم و علوم دارای رأی یکسانی نیستند. عده ای (با نگاه حداکثری)، قرآن را جامع همه علوم میدانستند و تعدادی (با نگاه حداقلی)، قرآن را فقط شامل احکام و اخلاق و معارف اعتقادی معرفی میکردند و عدهای هم (با نگاه اعتدالی) راه بینابینی را رفتند. آنچه در این مجموعه مصاحبهها آمده است واکاوی و تبیین نظرات نخبگان و متفکران قرآنی درباره مرجعیت علمی قرآن کریم میباشد.