شناخت و فهم سنجیدۀ روش‌های جدید و بازخوانی، بازسازی و بازفهمی روش‌های بومی در مقایسه با روش‌های جدید، امری بایسته است. این اثر تلاش دارد تا در رویکردی مقایسه‌ای به افق‌های مشترک و افتراق اجتهاد و هرمنوتیک بپردازد و با بررسی مناسبات اجتهاد با دشواره‌های مرتبط با هرمنوتیک، زوایای پیدا و پنهان و ضعف و قوت آن را نشان دهد. پویایی و تحول‌آفرینی در استنباطات سیاسی ـ اجتماعی و فهم روزآمد از متون دینی همراه با اصالت از ویژگی‌های اجتهاد است که شاید بتوان به تأثیر آن در روش اجتهاد اهتمام ورزید.