در مقام بیان خاستگاه عرفان اسلامی می‌توان بر دو امر تکیه و تأکید کرد: نخست، فطرت و نوع خلقت انسان¬هاست که ایجاب می‌کند هر انسانی بتواند به اندازۀ قابلیّت و تلاشش، ذوقیّات و کمالات عرفانی را تجربه کند و آنها را در خود شکوفا سازد. دوم، فرهنگ غنی و تعالیم ناب اسلام، قرآن و روایات اهل بیت¬: است که مطمئن‌ترین بستر و نیز بهترین عامل برای رشد و به‌فعلیّت‌رسیدن قابلیّت¬های انسانی می‌باشد و می‌تواند انسان‌ها را با بهترین شیوه و مصون‌ترین طریقه به سر منزل مقصود برساند.