مقاله‌هایی که در این کتاب گرد آمده، دربردارندۀ ادبیات جدید و آورده‌های تازه در درک «تمدن» و ماهیّت آن است. طرح مسئله‌های جدید، به کارگیری روش‌های نو و استفاده از رویکردهای متنوع در لابلای مقاله‌ها، چارچوب‌های قدیمی در تمدن‌پژوهی و پیش‌فرض‌های نادرست در میان محققان تمدنی در ایران را در هم می‌ریزد و افق‌های نظری تازه‌ای را در مطالعات اسلامی ـ تمدنی پیش می‌نهد. طرح ادبیات ترجمه‌ای (و گاه تطبیقی) در حوزه‌های تمدنی نه برای ایجاد تراکمی از مفاهیم غربی و گاه سکولار در تحقیقات اسلامی و انقلابی است، بلکه برای طرح مفاهیم تازه و خلقِ پرسش‌های نو (معطوف به چالش‌ها و نیازهای جدید) در موضوع «تمدن» است تا بلکه تمدن‌شناسان و تمدن‌پژوهان ایرانی با تکیه بر مصادر دینی و منابع بومی، تحقیقات به‌روز و کارآمدی را ارائه نمایند و نظرات و نظریات تمدنی‌شان را به چالش‌های امروزین در جهان کنونی معطوف سازند و البته تمدن را در «پاسخ‌های متراکم به نیازهای انباشتۀ انسان معاصر» پی بگیرند.