چرایی پایبندی به دستورهای اخلاقی از پرسش‌های اساسی دربارۀ اخلاق است. پاسخگویی مکتب‌های اخلاقی، زمینه پیدایش سه گروه نظریه‌های اخلاقِ هنجاریِ نتیجه‌گرا، وظیفه‌گرا و فضیلت‌محور را فراهم آورده است. هدف این پژوهش، بررسی نظریه اخلاقی اسلام بر اساس آموزه‌های قرآنی است که دستاوردِ آن، سازگاری نظام اخلاقی قرآن با نظریه‌های نتیجه‌گراست.
رفتار خوب اخلاقی در مکتب‌های نتیجه‌گرا وابسته به ذاتی‌بودن خوبی آن نیست، بلکه رفتاری خوب است که ما را به نتیجه مطلوب دلالت کند. اما نتیجه‌گرویِ قرآنی تطابق الزاماتِ اخلاقی را با خوب و بد ذاتی انکار نمی‌کند؛ زیرا با واکاوی هنجارهای اخلاقی اسلام به‌وضوح می‌توان دریافت همه یا بسیاری از رفتارهای رسانندۀ آدمی به غایت فعل اخلاقی (بهشت و قرب خدا)، مانند راستگویی، سخاوت، شجاعت حسن ذاتی دارند و همه رفتارهای دوردارنده از خداوند دارای قبح ذاتی می‌باشند.