اغلب کارزارهای سیاسی در ایران در سپهر گفتمان‌ها و هویت‌های ناشی از آن رخ می‌دهد و در سایه سیاست هویت کنش‌های سیاسی معطوف به هویت تبیین می‌یابد. تجربه سیاسی در ایران عصر جمهوری اسلامی نشان می‌دهد گفتمان‌های سیاسی دولت‌ساز، دگرهای هویتی خود را به حاشیه رانده‌اند. کنشگران حاشیه‌ای نیز بر پایه هویت درون‌گفتمانشان به مواجهه با گفتمان مسلط دولت می‌پردازند.