در اصطلاح بلاغیان، به آرایش سخن فصیح و بلیغ، بدیع گویند. موضوع دانش بدیع، سخن ادبیِ فصیح و بلیغ است و به چیزهایی که کلام بلیغ را می‌آرایند «مُحَسِّنات» و «صنایع بدیع» گفته می‌شود.
در این پژوهش شیوههاى زیباسازى در صناعات بدیع به دو گونه «آرایه‌های معنوى» و «آرایه‌های لفظى» تقسیم شده‌اند.