این پژوهش در پی ترسیم برجستگی عناصر و مؤلفه‌های هویت ملی ایرانی در اسناد فرادستی (قانون اساسی، سند چشم‌انداز، برنامه‌های توسعه) نظام جمهوری اسلامی ایران و عوامل مؤثر بر آن است. یافته‌های پژوهش حکایت از آن دارد که اسناد فرادستی نظام جمهوری اسلامی ایران نگاهی ترکیبی به عناصر هویت ملی ایرانی دارند؛ اما برجستگی مؤلفه‌های هویتی در آنها یکسان نیست و از گفتمان‌های سیاسی حاکم در کشور تبعیت می‌کنند. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و سند چشم‌انداز تحت تأثیر گفتمان انقلاب اسلامی و رهبران نظام سیاسی، عناصر تاریخی و مدرن را با برجستگی هویت دینی تلفیق نموده‌اند؛ حال آنکه برجستگی عناصر هویت ملی ایرانی در برنامه‌های توسعه، تابعی از گفتمان‌های دولت‌های حاکم است.