یوگا، تاییچی، انرژی مثبت، قانون جذب، سلامت معنوی، مدیتیشن، شعور کیهانی، درمان کلنگر، فنگشویی، خودشکوفایی، ندای درون، زندگی در حال، خندهدرمانی، چاکرا، هاله روحی، تجسم خلاق، کنترل ذهن، کارگاه موفقیت و ... سه دهه پیش عبارات و اصطلاحاتی ناشناخته بودند، اما چرا امروزه کسی با این واژهها بیگانه نیست؟ آیا زبان فرهنگی جدیدی رواج یافته؟ پدیده نامرئی در پس این زبان جدید فرهنگی چیست؟ چه زمینههایی باعث شکلگیری آن شده است؟ چه عقایدی را با خود به همراه داشته و گسترش آن چه تنشهایی در یک جامعه دینی ایجاد میکند؟ پژوهش حاضر زمینهساز پاسخ به مسائل یادشده است.