اهتمام اصلی این اثر فهم روشمند گزاره‌های اخلاقی در متون دینی است. البته این بحث به سطح گزاره‌های خاص و موارد جزئی کشیده نمی‌شود و فهم یک آیه یا حدیثِ مشخص مد نظر نیست، بلکه امور عامی که در تفسیر گزاره‌های اخلاقی مصادیق پرشمار و کاربرد فراوان دارند، بحث و بررسی شده‌اند؛ بنابراین این نوشتار اصالتاً یک اثر اصولی است که در صدد بیان برخی از «مباحث الفاظ فقه اخلاق» است.
این کتاب، به روش اصولیان در تدوین مباحث الفاظ و به صورت استقرایی، مسائل شایع و پرکاربردی را که در فهم مفاد آیات و مدلول روایات اخلاقی مؤثر است، کشف و بررسی کرده است تا از این رهگذر امکان استنباط روشمند آموزه‌های اخلاقی از منابع دین بیشتر فراهم آید.