این اثر دعوتی برای توجه به منطق‌های غیرارسطویی، عقلانیت نوافلاطونی و روش عقلانی‌سازی سقراطی در نظام‌سازی‌های حکمت اسلامی است. حکمت متعالیه اوج توسعه نظام‌سازی عقلانی در جهان‌بینی اسلامی است و در این اثر اثبات خواهد شد که این نظام حکمی نیاز به بازسازی منطقی دارد؛ این بازسازی بدون توجه به گسترش‌هایی که دانش منطق یافته است، میسر نیست و این بازسازی با هر یک از رویکردهای انحصارگرایی، کثرت‌گرایی و ابزارگرایی که در میان منطق‌دانان رایج است، به‌تنهایی دست‌یافتنی نیست و رویکرد مورد نیاز، شمول‌گرایی منطقی است.